Nadat we een korte stadswandeling hadden gemaakt in Delfshaven, wilden we nog wel even verder wandelen. We besloten om eens een kijkje te gaan nemen in Delft. Wat een ontzettend leuke stad is dat zeg!
Geschiedenis
Delft is een 17e-eeuwse stad waar de historie nog altijd zichtbaar is. Tijdens onze wandeling over de grachten en door de straatjes genoten we van de prachtige gevels van de oude panden. Maar ook het praalgraf van Willem van Oranje en de grafkelder van de Oranjes bevinden zich in Delft in de Nieuwe Kerk. In de 17e- eeuw kende Delft vele schilders. Wie heeft er nu niet gehoord van de kunstschilder Johannes Vermeer? Hij werd geboren in Delft en schilder er ongeëvenaarde meesterwerken.
Nog zo’n bekend fenomeen uit Delft: het blauwe aardewerk. Wie kent niet het Delftsblauwe zoenende paartje? In veel toeristenwinkeltjes te koop met losse hoofdjes en lippen die magnetisch zijn. Nu doen ze dienst om te waarschuwen afstand te houden tijdens de pandemie.
Op de meest rechter foto zie je een bord waarop staat geschreven ” 5-gangen menu voor € 14,00″. Eronder in het klein 4 bier en 1 portie bitterballen. Ik vind het humor 😂
De Oranjes
Het is goed te merken dat er een eeuwenoude band is tussen het koningshuis en Delft. Voor de 80-jarige oorlog waren de Oranjes de belangrijkste machthebbers en hadden Breda als vestigingsplaats. Toen Willem van Oranje in 1584 werd vermoord en Breda in handen van de Spanjaarden was, kon hij daar niet begraven worden. Omdat hij zijn residentie had in Delft, werd de Nieuwe Kerk in Delft uitgekozen als rustplaats voor Van Oranje. Daar is hij bijgezet. Boven zijn graf is een praalgraf gemaakt, dat in 1623 klaar was.
De meeste voorouders van Willem van Oranje liggen in de Grote kerk in Breda begraven, maar na Willem van Oranje zijn nog 45 leden van het Huis van Oranje en het Huis van Oranje-Nassau in de grafkelder van Oranje-Nassau bijgezet. De grafkelder moest daarom worden uitgebreid, en bestaat nu uit een kleine kelder en een grote kelder.
In het huis op nummer 147 (zie foto hieronder) woonde Pieter van Fooreest. Hij was van 1558 tot 1595 stadsgeneesheer in Delft en lijfarts van Prins Willem van Oranje. Dit is overigens het kleinste huisje van Delft.
De Oude Kerk
De oudste kerk van Delft stamt uit 1246. Deze Oude Kerk (of: Oude Jan) heet een karakteristieke scheefgezakte toren.
Omdat er vóór de bestaande kerk eigenlijk geen ruimte was om de toren te bouwen, heeft men waarschijnlijk het water van de Oude Delft op die plaats omgelegd om ruimte te creëren. De toren is vervolgens half op een zandrug en half op de gedempte gracht gebouwd. Door inklinking van de grond ter plaatse van de gedempte gracht begon de toren al tijdens de bouw scheef te zakken. In de toren is ook een knik te zien; doordat de toren al tijdens de bouw scheef stond, heeft men recht verder gebouwd op een scheve basis.
Uit angst voor instorting werd in 1843 door de ‘Raad der stad Delft’ besloten dat de toren tot aan het dak van de kerk moest worden gesloopt. Lokale aannemers hebben toen kunnen voorkomen dat dit besluit daadwerkelijk werd uitgevoerd. De 75 meter hoge toren staat tegenwoordig 1,96 meter uit het lood.
Stadhuis
Het stadhuis dateert van 1200. Ergens in 1400 werd het her- of verbouwd. In 1536 was er een grote stadsbrand waarbij het stadhuis gespaard is gebleven. Helaas brandde het op 4 maart 1618 alsnog af. Daarna werd het naar een ontwerp van Hendrick de Keyser in 1618- 1620 herbouwd rondom het oudste gebouw dat Delft tegenwoordig nog heeft: een toren genaamd het Oude Steen.
Het stadhuis is een mooi voorbeeld van de Hollandse renaissancestijl. In het gedeelte van het Oude Steen bevindt zich de oude martelkamer van Delft. Deze is op monumentendag te bezichtigen.
De Nieuwe Kerk
De Nieuwe Kerk is met zijn 108,75 meter na de Domtoren (112,5 meter) in Utrecht de hoogste kerktoren van Nederland. Deze kerk was na de Oude Kerk de 2e kerk van Delft en werd daarom de Nieuwe kerk genoemd. De kerk is verder bekend vanwege het praalgraf van Willem van Oranje. Onder het praalgraf bevindt zich de grafkelder van het Koninklijk Huis.
Met uitzondering van zondag is het kerkgebouw de hele week te bezichtigen, en ook de toren kan beklommen worden. Het kerkgebouw zelf wordt nog elke zondag tweemaal gebruikt voor diensten van de plaatselijke hervormde gemeente.
Tuin van Prinsenhof / Museum de Prinsenhof
Prins Willem van Oranje woonde in Delft in het Prinsenhof. De fel katholieke Balthasar Gerards uit Franche-Comté zag in 1584 zijn kans schoon. Als hugenoot vertrok hij naar Delft, en verstopte zich op 10 juli met twee pistolen achter een pilaar. Hij wachtte de prins op en met enkele dodelijke schoten trof hij hem.
De trap in het Prinsenhof, waar de schoten vielen, is er nog steeds. De moordenaar werd gepakt en kreeg de zwaarste lijfstraf die er op dat moment was. Denk aan gloeiende tangen, kokend lood en uit elkaar trekken.
Om nog even in die gruwelijke sfeer te blijven hangen. Het hoofd was enige tijd op de stadsmuur te zien, als afschrikwekkend voorbeeld.
Pottenbakkerij
We komen in de Oude Kerkstraat langs een pottenbakkerij met de naam “De Mallemok”. Ik had er graag een kijkje genomen, maar helaas waren alle winkels natuurlijk dicht vanwege Corona. Het smeedijzeren uithangbord meldt “Ik maak er een potje van”. Geweldig!
Sinds 1988 heeft pottenbakster Ankie Bonnet al heel wat keramiek gedraaid, zo valt te lezen op haar website. Ik weet niet hoe het met jou staat, maar ik word heel blij van die kleuren. Heb je het vaasje “hou me vast” al gezien? Ik vind het enig!
Het Blauwe Hart
Op de Oude Langendijk (een keerlus van bussen) zie ik me daar toch een prachtig blauw! Van de voorkant gezien blijkt een blauw harte te zijn, van kunstenaar Marcel Smink 💙
Het hart verbindt heden en verleden, zo valt er te lezen op de pagina van Kunstwacht Delft: “Zo is de opvallende technische constructie van het beeld te verbinden aan de Technische Universiteit, het blauw aan het Delfts blauw, en het hart staat voor ‘hartje stad’.” ’s Avonds is het beeld van binnenuit verlicht, helaas hebben wij dat niet gezien dus moeten we nog een keer terug.
Hoek Beestenmarkt
Mijn aandacht wordt getrokken door een huisje achteraan de Beestenmarkt. Het ziet er oud uit, heeft prachtige luiken en gilt om aandacht!
Op een houten bord boven de grote luiken valt te lezen:
Het huisje dat hier stond van 1585
Was na de eeuwen niet meer krachtig
Nu vindt gij hier een huisje in de geest
Zoals het vroeger is geweest
Stadsherberg de Mol
Dit pand (eind 15e eeuw) is één van de oudste panden van Delft. Het was oorspronkelijk het Heilige Geesthuis voor de huisvesting van daklozen. Later is het in gebruik genomen als een vondelingenhuis en stadstimmerwerf. Tegenwoordig is het in gebruik als restaurant.
Station Delft
Het oude station opende op 3 juni 1847 zijn deuren voor het eerst, nadat op 31 mei de eerste trein het station passeerde. Het was een relatief klein station voor de toestroom aan passagiers en goederen. In 1885 werd enkele honderden meters zuidelijk een nieuw station gebouwd. Dat is het gebouw dat je hieronder op de foto ziet als Oude Station.
Het nieuwe station is een station dat bestaat uit meerdere lagen. Het heeft een hal met een gewelfd plafond met lamellen waarop een stadsplattegrond van Delft uit 1877 is uitgebeeld. De kolommen en muren van de stationshal zijn bekleed met gebroken tegels in een hedendaagse variant op Delfts blauw. Het ziet er echt schitterend uit!
